Beschrijving

Ezra en Nehemia

Aan een grote rivier in de stad Babel zitten enkele Joodse gezinnen. Het is een mooie avond en veel mensen maken een wandeling langs de rivier. Enkele Babyloniërs blijven bij hen staan. Ze vragen de Joden naar hun land, naar hun godsdienst en ook naar de tempel. Ook vragen ze of ze enkele van die mooie liederen willen zingen; psalmen, die vroeger in de tempel gezongen werden. Dan staat één van de oudere Joden op. Hij zegt
wenend, terwijl hij naar de bomen die langs de rivier staan wijst: ‘We hebben onze harpen aan de wilgen gehangen. Wij kunnen in dit land niet blij zijn en hier geen lofpsalmen zingen. Wij kunnen Jeruzalem niet vergeten. Alleen daar kunnen we blij zijn, bij het altaar, waarop onze offers voor de Heere gebracht werden.’ De andere Joden hebben ook tranen in hun ogen gekregen….,..