Beschrijving

Jozua en de verovering van Kanaän

Bij de tabernakel, tussen de gordijnen van het voorhof, staat een eenzame man. De priesters stoppen met hun werk bij het altaar; eerbiedig kijken ze naar hem. Zijn haren zijn al grijs maar zijn rug is nog recht en zijn ogen zijn nog helder. Zijn lichaam is nog sterk en zijn stem nog krachtig. Wie is deze man en naar wie luistert hij toch? Het is Jozua, de zoon van Nun. Vroeger heeft hij met het leger van Israël tegen de Amalekieten gevochten. Ook is hij samen met Mozes op de berg Sinaï geweest. En toen er twaalf verspieders naar het land Kanaän werden gezonden, was hij er ook bij. Tien van hen hadden het volk bang gemaakt; ze vertrouwden niet op de
macht van de Heere. Maar twee hadden gezegd dat de Heere hen wel in het Beloofde Land zou brengen. Zij hadden op God vertrouwd. Daarom waren zij niet in de woestijn gestorven. Alle andere mannen boven de twintig jaar waren in de woestijn gestorven, maar Jozua en Kaleb niet…